W prawdziwym świecie oba te modele są bliskie mojemu ideałowi samochodu na co dzień. W miarę dyskretne, jak najbardziej praktyczne, ale na pewno nie zwyczajne. Dr Jekyll i mr. Hyde? Poniekąd. Ale w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu. Kiedy trzeba snuć się niczym rasowy „kapelusznik” 20 km/h, nie ma problemu. Tak, jak i wtedy, gdy trzeba przeskoczyć nagle kilka tirów. I to jest w mojej opinii kwintesencja normalnego, rodzinnego auta.